Horten en stoten deel 2

Als de knie dan weer goed is kreeg ik last van een ontsteking op het zitvlak, ik heb hier geen ervaring mee en dacht dit gaat vanzelf wel weer over, niet dus het werd alleen maar erger !!.

Wij zijn inmiddels al weer eind Mei. De details zal ik u besparen, maar het komt er hier op neer dat ik de afgelopen maanden geprobeerd heb mijn trainingen te doen. Vaak ging het 1 dag goed, soms 2 dagen achter elkaar en dan weer terug, Vorige week een training afgebroken en besloten dat het nu eerst over moet zijn wil ik verder trainen. Nu kan ik nog een weekje stoppen maar vanaf begin juni is er elk weekend een cyclo.

Het voordeel van zo veel fanatieke fietsers om je heen in ons hotel is dat iedereen wel tips en tricks weet om het een en ander te verhelpen. Restjes zalf werden gedoneerd, middeltjes overgevlogen uit Nederland en zelf “dokter Ad”had uit eigen ervaringen nog adviezen.

Maar uiteindelijk na drie dagen rust zonder verbetering gekozen om het bij de huisarts vakkundig te laten wegsnijden, dit betekende wel nog eens 3 a 4 dagen rust. En dat is niet makkelijk voor een wielrenner die zich zo goed mogelijk wil voorbereiden. Dus op naar de huisarts! 15 minuten later, 1 snee in mijn bil, een kuurtje antibiotica en 2 zalfjes rijker stond ik weer buiten.

Maar ja, ik zie het maar zo van elke tegenslag wordt je weer sterker, en ik begin in ieder geval goed uitgerust aan de komende 6 weekenden. Joop Zoetemelk zij altijd de tour win je in bed, en hij zal het wel geweten hebben.

Inmiddels een weekje rust achter de rug en afgelopen donderdag de eerste 2 uurtjes weer gemaakt, dat ging goed en komende week hoop ik dat het na wat lange trainingen ook goed blijft.

Uit alle voorzorg, het oude vertrouwde zwarte zadeltje weer op de nieuwe fiets gemonteerd (ik weet het, gesoigneerd is het niet) maar als ik gewoon zittend klimt ziet niemand het.

Of ik op tijd klaar ben voor de Trois Ballons, dat betwijfel ik, maar in ieder geval heb ik nog genoeg tijd voor de hoogtepunten van deze zomer “la Marmotte”en de” Maratona dles Dolomites”.

Aan de motivatie zal het niet liggen.

Horten en stoten deel 1

Mijn opbouw naar de cyclo’s; Met horten en stoten.

Na toch wel een verrassend cyclo seizoen 2010, zou ik dit voorjaar mij weer serieus bezig gaan houden met een goede opbouw van de trainingen naar een het cycloseizoen 2011, waarvan de piek toch wel ligt tussen de Marmotte (2 juli) en de Dolomieten Marathon (10 juli).

De jaren dat ik nu fiets heb ik mij altijd gelukkig kunnen prijzen zonder noemenswaardige blessures en valpartijen, maar of het nu de leeftijd is, ik weet het niet, ik wordt toch niet te oud ??.

Het begon al in Maart. Op een mooie zonnige trainingsdag in de omgeving van de Ventoux ben ik lekker aan het trainen. Na 4 uur is het ineens “aaii”. Er is iets in mijn knie wat behoorlijk wat pijn veroorzaakt het lijkt wel de onder de knieschijf. Meteen het gas eraf en zo rustig mogelijk naar ons vakantieadres terugpeddelen. Thuis gekomen kon ik niet echt een verklaring voor dit vreemde verschijnsel geven. Nu gewoon maar even rusten en hopen dat het de volgende dag weer over zou zijn.

Maar helaas, de zon was wel verdwenen maar de pijn in mijn knie niet. Dan maar een dagje de wijn chateau’s bezoeken. Zelfs deze onschuldige bezigheid was geen pretje voor de knie. Wat is dit dan toch! Maar een paar dagen rust nemen met Nurofen en hopen dat het snel wegzakt, want volgende week is het team er ook en dan wil ik toch graag volop mee kunnen trainen.

Na een aantal dagen rust weer twee keer een stukje rustig gefietst en dat leek goed te gaan, dus klaar voor de laatste week met het complete team, de training kon beginnen !!. De eerste training ging naar omstandigheden nog redelijk maar de volgende trainingen heb ik allemaal af moeten kappen of moeten verkorten. Helaas het moest toch echt meer rust hebben. Inmiddels na een paar bezoeken aan de kinesist bij ons thuis gaat het weer goed, waarschijnlijk foute combinatie van schoenen en pedalen.