Dit jaar was ik eigenlijk gestopt met het competitief rijden van cyclo’s. De hele winter lekker niet hoeven trainen en ook in het voorjaar niet mee op trainingsstage met Veltec. Pas toen het mooie weer om de hoek kwam af en toe wat ritjes maken voor het plezier. Toen het cyclo seizoen begon in mei met o.a. de la Meusienne en de Triangle le Doubs, dacht ik voor het eerst hier fiets ik normaliter ook. Leontien Waaier verbleef die tijd bij ons en ging dus wel op pad om die cyclo’s te rijden. Ik had toen nog niet het idee om dat ook weer te gaan doen, wat de conditie was niet best. En als je weet dat je meer kan is het moeilijk om met minder genoegen te nemen.
Zoal ik al eerder schreef kwam het gevoel van wielrenner weer boven toen ik met Staf Scheirlinckx op pad ging en het mij de eerste rit wel erg veel moeite kosten om te volgen. Dit was de eerste “serieuze”training dit jaar.
Om terug te komen op is minder per definitie slechter, ga ik terug naar de Trois Ballons van afgelopen weekend. Met veel minder trainingsarbeid dan anders stond ik afgelopen zaterdag aan de start zonder enig verwachtingspatroon, dat geeft toch een hoop minder stress. Dus minder is in dit geval zeker niet slechter.
Ging het minder op de eerste klim, nee, er werd niet vol omhoog gereden dus dat ging eigenlijk prima. Pas op de col du Bramont en daarachter route American ging het slechter. Normaal nam ik hier het initiatief om de groep uit te dunnen, maar deze keer volgde ik stilletjes, bang om te veel krachten te verspillen en me zelf later die dag tegen te komen. Dit was dus zeker slechter met minder! Op col du Hundsruck waar er flink werd doorgetrokken, kon ik niet volgen zonder mij op te blazen, ook hier was het dus minder is slechter.
Op de ballon d’Alsace heb ik, nadat Bas en Frederick moesten lossen, geen tempo meer bepaald en op reserves met de andere renners omhoog gereden. Minder was in dit geval beter.
Op de Planche ging ik bovenverwachting met gemiddeld 350 watt omhoog dit t.o.v. vorig jaar met 320 watt. Dit is dus een pak beter.
Omdat ik me vanaf de Hundsruck niet helemaal leeg had gereden had ik een hoop meer over dan vorig jaar. Ik denk dus dat je niet bang hoeft te zijn om eens rustig aan te doen, meer is zeker niet altijd beter.
Een uiteindelijke 3de plaats is boven verwachting. Als ik dit vertaal naar rato winst ten opzichte van voorgaande jaren met al die trainingsuren voorafgaand, kan ik de conclusie trekken: Minder is per definitie zeker niet slechter, eerder beter!
Volgend jaar hebben wij waarschijnlijk de hele zomer een hulp in het hotel, waardoor ik wat meer tijd kan vrij kan maken. Ik wil dan weer voor het Veltec team wil gaan fietsen ( als ze mij nog als teamlid willen natuurlijk!). Met rust, niet de hele winter vol door trainen maar een wat latere start van het seizoen, wat vast geen kwaad kan, wil ik weer kunnen mee strijden om een overwinning. Al zal ik wel wat eerder dan dit jaar moeten beginnen met serieus trainen.
