De maandag na de Dolomieten, zijn wij met het team “verhuisd’ naar de Alpen. Een weekje herstellen en een beetje genieten van de omgeving. Het weer zat ook hier mee.
Dinsdag kwam ook Jurgen Krikke, de patron van Veltec, het team versterken.
Zaterdag was het zover. De weersvoorspellingen waren goed, dus dat zat alvast mee. Daar ik een “warmweer-rijder” ben, kan het mij niet gauw te warm zijn.
Jan had ervoor gezorgd dat er met andere een pact was gesloten, zodat boven op iedere beklimming men klaar stond voor de bevoorrading.
Omdat het toch wel goed bevallen was om op tijd op te staan, hebben wij de trend voor de Marmotte maar voortgezet en om 04.15 uur zijn we opgestaan.
Ik stond redelijk vooraan in het eerste startvak, dus was het niet moeilijk om naar de start naar de voorste linie te rijden. De aanloop naar het stuwmeer in Allemond ging op z’n gemak. Pas aan de voet van de Croix de Fer werd het tempo verhoogt. Ik kon gemakkelijk volgen zonder te hoeven forceren, dat zag er goed uit. Op de top kwamen we met ongeveer 25 man aan wat al aangaf dat het tempo niet erg hoog lag. Het eerste jaar dat ik de Marmotte reed (2006) waren we daar nog maar met 7 man over. Ik had mijn bidons al weg gegooid om snel nieuwe te kunnen aannemen en dan goed voorin te kunnen gaan beginnen aan de technisch lastige afdaling. Ik zag hellaas niemand in Veltec tenue aan de kant van de weg waardoor ik al zoekend een hoop plaatsen verloor en uiteindelijk een bidon van het blad Fiets heb aangenomen.
Inmiddels waren de Italianen en Bert Dekker al ruim aan de afdaling begonnen en hadden direct al een aardige voorsprong genomen. In de eerste paar gevaarlijke bochten ben ik direct aan mijn inhaalrace begonnen met iets meer risico dan ik normaal neem. Het gevolg dat ik toch een bocht miste en door het grind moest uitremmen alvorens de bocht te kunnen nemen. Uiteindelijk is het mij toch nog gelukt om voor het einde van de afdaling in mijn eentje de aansluiting met de kopgroep te maken. De mensen die op de top van de Glandon zouden staan waren door de gendarmerie tegengehouden en konden niet meer op tijd aankomen. Gelukkig hadden ze direct Jan gebeld die aan de voet van de Glandon mij stond op te wachten met verse bidons, gelukkig.
Door het dal werd er goed tempo gereden tot aan de voet van de Telegraphe. Hier werden er diverse prikjes uitgedeeld door Dekker en de twee Italianen, ik kon dat gelukkig goed volgen en voelde mij prima. In de aanloop van de Galibier gingen ze weer aan, ik probeerde te volgen, maar wat even daarvoor geen probleem was, was dat nu wel een probleem. Het wilde daar gewoon niet lukken, en ik werd door diverse andere renners ingehaald die even daarvoor al moesten lossen. Toch niet weer net als vorig jaar, toen had ik het ook al moeilijk daar en kwam ik als 9e over de streep in een tijd van ongeveer 6 uur 17. Niet aan denken dacht ik zelf en gewoon doorgaan !!. Vlak voor de top van de Galibier kwamen er weer enkele renners in het zicht, die moet ik in de afdaling wel weer kunnen inhalen dacht ik. En inderdaad in de afdaling vind ik weer de aansluiting zodat we met drie renners de afdaling afmaken en naar de voet van de Alpe d’Huez fietsen. Ik had goed kunnen eten en drinken en het leek weer beter te gaan. Aan de voet van de Alpe d’Huez reed ik meteen weg van mijn groep en kon een goed tempo maken. Diverse mensen aan de kant waaronder Leon en Monique van hotel Au bon Accueil riepen dat ze niet ver voor lagen en dat ik nog wel een aantal kon inhalen. Dit gaf mij een goed gevoel en ik kon de hele klim het tempo goed volhouden. Vier kilometer voor de top passeerde ik een renner en even later zag ik ook nog nummer 4 en 3 rijden. Helaas heb ik deze op 20 seconde na niet meer kunnen inhalen. Mijn tijd op de Alpe d’Huez was toch nog een acceptabele 50 min 31 sec, uiteindelijk werd ik 5e in een tijd van 6 uur 5 min 7 sec. Even baalde ik ervan dat ik net iets te kort kwam om de nummer 4 en 3 nog bij te halen, maar door mijn inzinking op de Galibier zat er die dag gewoon niets meer in. Toen ik mijn finish tijd zag van 6 uur 5 wat ik toch zeer tevreden. Mijn doel was om top 5 te fietsen onder de 6 uur 10, dit was dus gelukt !!.
’s Avonds hebben wij deze geslaagde week heerlijk afgesloten bij de plaatselijke pizzeria met een over heerlijk quatre fromages pizza met heerlijk wat wijn !!!.
Volgende week maandag 14 jullie weer een koers met mijn club AC Thann.
Dinsdag kwam ook Jurgen Krikke, de patron van Veltec, het team versterken.
Zaterdag was het zover. De weersvoorspellingen waren goed, dus dat zat alvast mee. Daar ik een “warmweer-rijder” ben, kan het mij niet gauw te warm zijn.
Jan had ervoor gezorgd dat er met andere een pact was gesloten, zodat boven op iedere beklimming men klaar stond voor de bevoorrading.
Omdat het toch wel goed bevallen was om op tijd op te staan, hebben wij de trend voor de Marmotte maar voortgezet en om 04.15 uur zijn we opgestaan.
Ik stond redelijk vooraan in het eerste startvak, dus was het niet moeilijk om naar de start naar de voorste linie te rijden. De aanloop naar het stuwmeer in Allemond ging op z’n gemak. Pas aan de voet van de Croix de Fer werd het tempo verhoogt. Ik kon gemakkelijk volgen zonder te hoeven forceren, dat zag er goed uit. Op de top kwamen we met ongeveer 25 man aan wat al aangaf dat het tempo niet erg hoog lag. Het eerste jaar dat ik de Marmotte reed (2006) waren we daar nog maar met 7 man over. Ik had mijn bidons al weg gegooid om snel nieuwe te kunnen aannemen en dan goed voorin te kunnen gaan beginnen aan de technisch lastige afdaling. Ik zag hellaas niemand in Veltec tenue aan de kant van de weg waardoor ik al zoekend een hoop plaatsen verloor en uiteindelijk een bidon van het blad Fiets heb aangenomen.
Inmiddels waren de Italianen en Bert Dekker al ruim aan de afdaling begonnen en hadden direct al een aardige voorsprong genomen. In de eerste paar gevaarlijke bochten ben ik direct aan mijn inhaalrace begonnen met iets meer risico dan ik normaal neem. Het gevolg dat ik toch een bocht miste en door het grind moest uitremmen alvorens de bocht te kunnen nemen. Uiteindelijk is het mij toch nog gelukt om voor het einde van de afdaling in mijn eentje de aansluiting met de kopgroep te maken. De mensen die op de top van de Glandon zouden staan waren door de gendarmerie tegengehouden en konden niet meer op tijd aankomen. Gelukkig hadden ze direct Jan gebeld die aan de voet van de Glandon mij stond op te wachten met verse bidons, gelukkig.
Door het dal werd er goed tempo gereden tot aan de voet van de Telegraphe. Hier werden er diverse prikjes uitgedeeld door Dekker en de twee Italianen, ik kon dat gelukkig goed volgen en voelde mij prima. In de aanloop van de Galibier gingen ze weer aan, ik probeerde te volgen, maar wat even daarvoor geen probleem was, was dat nu wel een probleem. Het wilde daar gewoon niet lukken, en ik werd door diverse andere renners ingehaald die even daarvoor al moesten lossen. Toch niet weer net als vorig jaar, toen had ik het ook al moeilijk daar en kwam ik als 9e over de streep in een tijd van ongeveer 6 uur 17. Niet aan denken dacht ik zelf en gewoon doorgaan !!. Vlak voor de top van de Galibier kwamen er weer enkele renners in het zicht, die moet ik in de afdaling wel weer kunnen inhalen dacht ik. En inderdaad in de afdaling vind ik weer de aansluiting zodat we met drie renners de afdaling afmaken en naar de voet van de Alpe d’Huez fietsen. Ik had goed kunnen eten en drinken en het leek weer beter te gaan. Aan de voet van de Alpe d’Huez reed ik meteen weg van mijn groep en kon een goed tempo maken. Diverse mensen aan de kant waaronder Leon en Monique van hotel Au bon Accueil riepen dat ze niet ver voor lagen en dat ik nog wel een aantal kon inhalen. Dit gaf mij een goed gevoel en ik kon de hele klim het tempo goed volhouden. Vier kilometer voor de top passeerde ik een renner en even later zag ik ook nog nummer 4 en 3 rijden. Helaas heb ik deze op 20 seconde na niet meer kunnen inhalen. Mijn tijd op de Alpe d’Huez was toch nog een acceptabele 50 min 31 sec, uiteindelijk werd ik 5e in een tijd van 6 uur 5 min 7 sec. Even baalde ik ervan dat ik net iets te kort kwam om de nummer 4 en 3 nog bij te halen, maar door mijn inzinking op de Galibier zat er die dag gewoon niets meer in. Toen ik mijn finish tijd zag van 6 uur 5 wat ik toch zeer tevreden. Mijn doel was om top 5 te fietsen onder de 6 uur 10, dit was dus gelukt !!.
’s Avonds hebben wij deze geslaagde week heerlijk afgesloten bij de plaatselijke pizzeria met een over heerlijk quatre fromages pizza met heerlijk wat wijn !!!.
Volgende week maandag 14 jullie weer een koers met mijn club AC Thann.
1 opmerking:
Nog eens de foto's van onze reis naar de Vogezen herbeken en zo op je blog terechtgekomen.Straffe prestatie, proficiat vanwege de 2manybikers !!!
Lieven
www.2manybikers.be
Een reactie posten