Zondag was het zover. Mijn eerste Dolomieten Marathon. Wat kan en mag ik hier van mijn prestatie verwachten. Volgens de “deskundige” zou dit een cyclo zijn welke mij best zou moeten liggen, niet te lange klimmen en de hele dag op en af. We zullen zien.
Om 04.00 uur moest het hele Veltec-team aan de ontbijttafel zitten in opdracht van Anneleen. Volgens haar is ons lichaam dan goed wakker voor de start om 06.45 uur. Ik hoop maar dat ze gelijk heeft, want vroeg opstaan is niet mijn sterkste kant.
Voor de start stonden wij halverwege het eerste startvak. Dat wil zeggen, Oege Anneleen en ik. Voor Koen en Frederik was het niet gelukt om een startbewijs in het eerste vak te krijgen.
Na de start, in de aanloop naar de Passo Campolongo ben ik direct naar voren gereden, zodat zodra daadwerkelijk beklimming zou beginnen ik goed voorin zou zitten.
Mijn vermoeden was terecht, de beklimming van de Campolongo ging inderdaad in een hoog tempo. Wij kwamen in deze relatief korte klim maar met een groep van ongeveer 15 man op de top aan.
Tijdens de beklimming van de Passo Pordoi reed Corsello (van Team Salieri) direct van de groep weg.
Op de de beklimming van Passo Gardena kwam de reactie van Negrini, die ook alleen weg reed.
Tijdens de 2e beklimming van de Campolongo ontplofte alles, Jones, Burrow en Corradini reden langzaam van mij weg. Ik voelde al dat ik niet kon volgen en besloot mijn eigen tempo te gaan rijden. Samen met Fantini en Patuelli hebben wij in de afdaling van de Campolongo weer aansluiting kunnen maken met Jones, Burrow en Corradini.
Samen zijn wij toen naar de Giau gereden. Daar moest ik Jones, Burrow en Corradini weer laten gaan.
Wel kon ik hier weg rijden van Fantini en Patuelli. Vlak voor de top stond Jones aan de kant, blijkbaar met materiaal pech. Op de beklimming van de Falzarego, de laatste klim van de dag haalde ik Corsello in. Blijkbaar heeft hij Negrini niet kunnen volgen, nadat hij was bijgehaald. Als 5e in 4.09.38 uur kwam ik tenslotte moe maar voldaan over de finish. Hier onder de uitslag:
1. Negrini Emanuele 1974) 4:29.05 ASD Team Salieri 2. Corradini Antonio 1970 4:33.54, ASD Team Salieri
3. Burrow Jamie 1977 4:34.31 Team Guru Parkpre Selle Italia
4. Bulgarelli Fabio 1977 4:36.45 GS Sportissimo Top Level
5. Snel Michel 1972 4:40.22, Veltec Team Gran Fondo
6. Corsello Giuseppe 1971 4:42.02,6 ASD Team Salieri
7. Fantini Ersilio 1967 4:46.51,0 Team Mg.K Vis-Lgl-Look
Omdat de eerste vier een soort “prof”licentie hebben worden zij niet meegenomen in het klassement per leeftijdscategorie, waardoor ik 1e was in de categorie 31 – 36 jaar.Met als resultaat een mooi trofee en een paar veel te kleine Diadore raceschoenen. (dus in de aanbieding, maat 41, tegen ieder aannemelijk bod, nieuw in de doos)
Al met al voor een eerste Dolomieten heb ik mij super vermaakt. Geweldig parcours en een geweldige organisatie !!.Vooraf had ik gezegd als ik bij de 1e 10 in het klassement kan komen, ben ik super tevreden. Dus ben ik super tevreden. Op naar de la Marmote.
Om 04.00 uur moest het hele Veltec-team aan de ontbijttafel zitten in opdracht van Anneleen. Volgens haar is ons lichaam dan goed wakker voor de start om 06.45 uur. Ik hoop maar dat ze gelijk heeft, want vroeg opstaan is niet mijn sterkste kant.
Voor de start stonden wij halverwege het eerste startvak. Dat wil zeggen, Oege Anneleen en ik. Voor Koen en Frederik was het niet gelukt om een startbewijs in het eerste vak te krijgen.
Na de start, in de aanloop naar de Passo Campolongo ben ik direct naar voren gereden, zodat zodra daadwerkelijk beklimming zou beginnen ik goed voorin zou zitten.
Mijn vermoeden was terecht, de beklimming van de Campolongo ging inderdaad in een hoog tempo. Wij kwamen in deze relatief korte klim maar met een groep van ongeveer 15 man op de top aan.
Tijdens de beklimming van de Passo Pordoi reed Corsello (van Team Salieri) direct van de groep weg.
Op de de beklimming van Passo Gardena kwam de reactie van Negrini, die ook alleen weg reed.
Tijdens de 2e beklimming van de Campolongo ontplofte alles, Jones, Burrow en Corradini reden langzaam van mij weg. Ik voelde al dat ik niet kon volgen en besloot mijn eigen tempo te gaan rijden. Samen met Fantini en Patuelli hebben wij in de afdaling van de Campolongo weer aansluiting kunnen maken met Jones, Burrow en Corradini.
Samen zijn wij toen naar de Giau gereden. Daar moest ik Jones, Burrow en Corradini weer laten gaan.
Wel kon ik hier weg rijden van Fantini en Patuelli. Vlak voor de top stond Jones aan de kant, blijkbaar met materiaal pech. Op de beklimming van de Falzarego, de laatste klim van de dag haalde ik Corsello in. Blijkbaar heeft hij Negrini niet kunnen volgen, nadat hij was bijgehaald. Als 5e in 4.09.38 uur kwam ik tenslotte moe maar voldaan over de finish. Hier onder de uitslag:
1. Negrini Emanuele 1974) 4:29.05 ASD Team Salieri 2. Corradini Antonio 1970 4:33.54, ASD Team Salieri
3. Burrow Jamie 1977 4:34.31 Team Guru Parkpre Selle Italia
4. Bulgarelli Fabio 1977 4:36.45 GS Sportissimo Top Level
5. Snel Michel 1972 4:40.22, Veltec Team Gran Fondo
6. Corsello Giuseppe 1971 4:42.02,6 ASD Team Salieri
7. Fantini Ersilio 1967 4:46.51,0 Team Mg.K Vis-Lgl-Look
Omdat de eerste vier een soort “prof”licentie hebben worden zij niet meegenomen in het klassement per leeftijdscategorie, waardoor ik 1e was in de categorie 31 – 36 jaar.Met als resultaat een mooi trofee en een paar veel te kleine Diadore raceschoenen. (dus in de aanbieding, maat 41, tegen ieder aannemelijk bod, nieuw in de doos)
Al met al voor een eerste Dolomieten heb ik mij super vermaakt. Geweldig parcours en een geweldige organisatie !!.Vooraf had ik gezegd als ik bij de 1e 10 in het klassement kan komen, ben ik super tevreden. Dus ben ik super tevreden. Op naar de la Marmote.
2 opmerkingen:
Leuk om je verslag van de Dolomieten Marathon te lezen. Ik heb deze cyclo zelf nog nooit gereden maar het lijkt me prachtig. Wellicht volgend jaar!
gr Jeroen (die kleine kale ;)
Mooie verslagen van Marmotte en Maratona. Geweldige prestaties en nog proficiat met de Maratona overwinning.
Grt. Jos H (uit Baarlo)
Een reactie posten