Zondag morgen om 5:30 vertrokken richting Nancy om 8:00 van start te gaan voor de 174 km.
Het had er ’s morgens nog hard geregend maar toen we van start gingen was het droog en dat zou ook zo blijven. De eerste kilometers waren niet zo moeilijk waardoor er lange tijd met een vrij grote groep werd gereden, op de korte klimmen en direct daarna trokken we af en toe goed door om de groep wat kleiner te maken. Aan het einde van het parcours zouden wat meer klimmen moeten zitten, maar zover is het nooit gekomen.
Op het punt 90 kilometer was ik even gestopt om een plasje te plegen, toen ik weer wilde gaan aansluiten in het peloton, met nog een andere renner achter mij ging het fout. Een andere renner die ook gestopt was om te plassen aan de rechter kant van de weg wilde zijn weg weer vervolgen, maar deed dit niet op de gebruikelijke manier. Op het moment dat ik er met zo’n 35 km/h aan kwam stapte hij op zijn fiets en is zo druk om met zijn voet in het pedaal te komen dat hij helemaal naar links van de weg schiet. Ik geef nog een brul en probeer uit te wijken, wat nog wel zou lukken dacht ik, maar de renner achter mij reed goed uit de wind dus dat wil zeggen zijn wiel naast mijn achterwiel. Het gevolg hiervan was dat zijn voor wiel mijn achterbrug raakt en direct vast sloeg, wij beide tegen de grond en de vriendelijke meneer ( een belg ) die alles perfect mee krijgt vloekt nog wat maar rijdt gewoon door. Ongelofelijk dat je dan toch niet even stopt om te kijken wat je hebt veroorzaakt. Ik heb inmiddels zijn naam kunnen achterhalen en ga ook zeker kijken of ik deze meneer nog even kan aanspreken !!.
Het gevolg van de valpartij was dat mijn frame op de achterbrug is gebroken, mijn Easton EC 90 carbon achterwiel gebroken, helm gebroken, schoenen en pedaal kapot. Ik zelf had ook de nodige verwondingen, gelukkig niks gebroken maar wel een aantal vingers op twee handen ontvelt, schaafplekken op knie bovenbeen heup en schouder en een gekneusde pols. Nadat de arts het ter plekken had verbonden ben ik na afloop nog langs het zieken huis bij ons thuis gereden om daar alles even te laten schoonmaken. Helaas word je daar in Frankrijk niet vrolijk van.
Om 15:30 kwam ik er aan en om 19:00 vertrok ik weer, met als resultaat alles matig schoongemaakt twee handen volledig in de zwachtels en heup knie en schouder provisorisch afgeplakt. Ze noemen het hier de afdeling URGENGE maar dat stralen ze niet uit, je zit er gewoon uren te wachten om vervolgens half schoongemaakt en niet erg kundig te worden verbonden.
Bij thuiskomst eerst even gegeten en daarna toch maar alles er weer afgehaald en alles zelf onder de douche schoongeboend en opnieuw laten verbinden door mijn eigen verpleegster.
maandag 18 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Dat is echt wel pech! Het is echt door domme manoeuvres dat je soms het meeste hinder ondervind. Eigenlijk nog een geluk dat je zelf niet ernstig verwond bent. Maar als ik het zo lees, mag je zo goed als alles vernieuwen!
Beterschap en dat je niet te veel hinder ondervind van die valpartij.
Veel beterschap gewenst van de groep triatleten die dit WE je fietshotel onveilig gemaakt hebben!
Hopelijk kan je met die "roekeloze Belg" nog een regeling voor vergoeding treffen!
Nogmaals bedankt voor het gidswerk in de gezellige tocht van zaterdag!
We zien alvast uit naar een volgende groepsstage in jullie sporthotel.
1é hulp is alles behalve top als je niet helemaal uit elkaar ligt in FR maar het is in NL niet beter hoor! Helaas weet ik dat uit eigen ervaring.
Wat een pech en wat vervelend Michel.Gelukkig heb je niks gebroken.Hopelijk heb niet teveel last van die schaafplekken en kun je weer snel op de fiets. Veel beterschap
Hopelijk zit je snel weer op ('n nieuwe fiets)en kun je ons nieuwe successen melden.groeten,hans de waard
Wow, Michel! Bad crash that! Hope you get better soon. Greetings from Frankfurt Rebecca
Een reactie posten